Sinds ik in Shanghai woon blijf ik in de vakantie het liefst thuis. Niet dat ik niet nieuwsgierig ben naar nieuwe interessante steden, integendeel. Maar hiervoor hoef ik niet veel verder dan 22 verdiepingen met de lift naar beneden. Ik stap op de fiets en verdwijn in een van de groene straatjes van de Franse concessie. Veel exotischer, mooier of kosmopolitischer kan het voor mij niet meer. Hoe komt de meest dynamische stad van Azië aan een Europees aandoende wijk met honderden lieflijke platanenstraatjes, over een oppervlak van meer dan 20 km²? Met een stratenplan dat de afgelopen honderd...