Chinese toeristen, het is een relatief nieuw fenomeen. Pas in de jaren ’90 begonnen Chinezen met reizen. En groupe, als bedrijfsuitje naar Beijing of zelfs naar het buitenland.
De eerste reizen zijn meestal in eigen land, vaak naar de hoofdstad Beijing, het Terracotta-leger of natuurpark Jiuzhaigou in Sichuan: iedere Chinese moet deze plekken eens in zijn of haar leven gezien hebben. Iets dat Mao Zedong eerder al zei over de Chinese Muur. De eerste buitenlandse reizen gaan meestal naar de buurlanden. Favoriet zijn Thailand en Korea, maar ook het verre buitenland lonkt.
Groepsreizen blijven populair
Groepsreizen zijn nog steeds de meest populaire reisvorm onder Chinese toeristen. Daarvoor worden advertenties met aantrekkelijke aanbiedingen ontworpen, bijvoorbeeld in veertien dagen tijd vijf Europese landen bezoeken. In Nederland gaan de Chinese groepsreizen in een dag langs de hoogtepunten van ons land: Amsterdam (natuurlijk de Wallen), de molens in Kinderdijk of de Zaanse Schans en het Vredespaleis in Den Haag, daarna snel door naar België. Eigenlijk verschilt het niet zo veel van hoe Westerse toeristen in China reizen, zij reizen ook in twee of drie weken het hele land door: na drie dagen Beijing met de trein naar Xi’an en van daaruit vliegen naar Guilin, alsof er tussen het terracotta-leger en het karstgebergte helemaal niets moois te zien is.
Het is efficiënt reizen, overal staat er voor de lunch of het diner een echte Chinese maaltijd klaar. Winkelen is ook een belangrijk onderdeel van het programma en daar wordt aardig op in gespeeld. Diamantairs in Amsterdam hebben Chinees-sprekend personeel in dienst, hetzelfde geldt voor de parfum en cosmetica winkels in Parijs en de winkels voor leren schoenen en tassen in de buurt van Florence. In Nederland koop je diamanten, in België chocolade, je make up en parfum komt uit Parijs, je schoenen uit Italië en je horloge uit Zwitserland, zo luidt het boodschappenlijstje.
De andere kant
Dat Chinese toeristen niet alleen een zegen zijn blijkt uit het recente bericht dat er bij Angkor Wat inmiddels aparte toiletten voor Chinese bezoekers zijn neergezet. In Hongkong zijn er protesten tegen vasteland Chinezen die alle luxegoederen op kopen. Bij Galeries Lafayette in Parijs staat steevast een lange rij Chinezen, ze mogen maar een maximaal aantal producten per persoon kopen.
Minister Kamp van Economische Zaken heeft tijdens zijn bezoek aan China in januari dit jaar aangegeven dat Nederland moet gaan proberen niet alleen meer Chinese toeristen binnen te halen maar dat het bezoek per bezoeker ook langer kan en meer verspreid over Nederland zou moeten zijn, dus niet alleen de grote steden in de Randstad. Meer individuele Chinese reizigers aantrekken is waarschijnlijk de beste manier. Zo wordt niet elk pittoresk plaatsje in Nederland in no-time overspoeld door busladingen Chinese bezoekers. Iets waar veel Chinese toeristische attracties ook onder te lijden hebben.
Twee Chinese dames in Nederland
Twee Chinese jonge vrouwen uit Beijing bezochten vorig jaar Nederland. Uit hun ervaringen blijkt dat zelfstandig reizen door Nederland niet altijd meevalt, ook al spreek je redelijk Engels. Word maar eens wijs uit al die verschillende soorten treintarieven, daluren en dergelijke, zonder een ov-chipkaart kom je in Rotterdam in elk geval de tram niet in. Dan maar lopen!
Veel komt door kleine culturele misverstanden, zo hebben de twee dames in kwestie heel wat hoogtepunten van onze kunstcollectie in het Rijksmuseum niet gezien omdat ze zijn begonnen op de eerste verdieping (in China is dat de begane grond), en zo doende dus een hele verdieping hebben gemist. Teleurstellend was de smaak van het fruit dat er heerlijk uit zag maar heel zuur smaakte, het eten in het algemeen was sowieso niet zo lekker. Gelukkig hadden ze en koffer vol met instant noedelsoep uit China mee gebracht. Ronduit schokkend vonden ze dat je voor het bezoek aan het toilet moest betalen: wel 50 cent soms!
Om meer individuele Chinese toeristen te trekken zullen we het ze een beetje makkelijker moeten maken, maar niet te veel, want natuurlijk horen dit soort belevenissen bij reizen. Het zorgt er voor dat je mooie verhalen te vertellen hebt als je weer thuis bent. Wat de juiste balans is hangt af van de bestemming en van de inzet van ondernemers. Het Overijsselse Giethoorn is razend populair bij vooral jonge Chinese reizigers, zij kennen Giethoorn via de Chinese sociale media-kanalen en bezoeken dit pittoreske plaatsje in grote getalen. Wellicht een voorbeeld voor andere Nederlandse gemeenten die ook meer Chinese toeristen willen trekken?
Op 10 mei zond de NPO de documentaire ‘Ni Hao Holland’uit over Chinees toerisme naar Giethoorn. Klik hier om de documentaire te bekijken.
Leuk verhaal. De belangstelling van Chinezen voor andere culturen staat nog op een laag pitje. Het land van het midden waant zich nog steeds in het centrum. Dit merk ik ook bij managers die zaken in Europa doen en hun interculturele competenties nog nauwelijks hebben ontwikkeld. Misschien is toerisme een moe weg om meer belangstelling te wekken voor verschillen.
“De belangstelling van Chinezen voor andere culturen staat nog op een laag pitje. Het land van het midden waant zich nog steeds in het centrum.”
Kan hetzelfde niet gezegd worden over de “gemiddelde Nederlander, Belg of Europeaan”? Hoeveel Europeanen en Amerikanen voelen zich niet ongemakkelijk als ze in China naar een Chinese-style toilet moeten? En hoeveel Europeanen en Amerikanen zijn niet super-opgelucht als ze tussen al dat Chinese geweld eens eindelijk een Starbucks aantreffen, waar ze kunnen genieten van “onze koffie” in een relaxte, rustige, “typisch Westerse omgeving”?
Mijn ervaring met Chinezen is dat ze veel opener zijn voor andere culturen (zeker Westerse) en hieruit ook volop elementen overnemen in hun eigen cultuur. Denk maar aan de vele Chinese “buffet” restauranten waar je ook allerhande Westerse lekkernijen kunt eten. Denk maar aan kleding, waar Chinezen volop Westerse mode hebben omarmt, om daarnaast ook hun eigen mode-gevoel te behouden. Omgekeerd zie ik jammer genoeg heel weinig integratie van Chinese zaken in onze Westerse wereld. Veel verder dan een China-town hier en daar gaat het niet…
En hetzelfde geldt voor onze wederzijdse kennis van elkaars culturen. Wat betreft cultuur, geschiedenis etc. weten Chinezen veel meer over ons en andere culturen dan de gemiddelde Westerling over China kent. Vraag maar eens aan een Europeaan wat de belangrijkste historische momenten zijn in de zo lange en rijke Chinese geschiedenis? Verder dan Mao komt men wellicht niet (en de reden waarom we Mao kennen is omdat we hem op school leerden kennen in het kader van onze Euro-centristisch onderricht m.b.t. kapitalisme vs communisme, ook niet altijd vrij van subjectiviteit…). Stel die vraag dan aan een Chinees over Europa, en je zult met stomming verbaasd staan!
Beste China 2025,
Wij verkopen in een toenemende maten Hollandse ( I Love Holland) stroopwafelblikken aan Chinezen Toeristen. Onze vraag is hoe kunnen wij deze Toeristen beter aanspreken zodat ze een stukje aandenken mee terug neemt naar zijn geboorteland China.
Alle ideeen en tips zijn welkom
Groetjes Jolanda van t Stroopwafelhuisje
Hoi Jolanda,
Een leuke vraag! Heel misschien zou ik iets voor jullie kunnen helpen.
Je kunt me mailen: [email protected]
Groeten,
Kai