De afgelopen twee maanden hebben we op China2025.nl aandacht besteed aan het gebrek aan vertrouwen tussen kopen en verkoper en hoe dit voor Chinezen een van de redenen is om sommige producten over de grens te kopen. In mijn vorige artikel lazen we hoe Chinezen het grootste deel van hun reisbudget uitgeven aan shoppen in andere landen of hoe ze dai gou agenten inschakelden om goederen voor hen het land in te smokkelen. In dit artikel kijken we naar meer legale manieren om over de grens te kopen.
Tmall Global
De Chinese e-commercereus Alibaba had al snel in de gaten dat buitenlandse producten populair waren in China en richtte in 2013 een nieuw platform op: Tmall Global. In dit deel van haar enorme virtuele warenhuis kunnen buitenlandse merken hun waren aanbieden aan de Chinese consument. Het grote voordeel hierbij is dat deze merken op Tmall Global, in tegenstelling tot op andere e-commerceplatforms (inclusief Tmall zelf), geen daadwerkelijke juridische entiteit in China hoeven te hebben. Met andere woorden, er is geen officiële vestiging of agent in China nodig. Wel moet de webshop in het Chinees gepresenteerd worden en moet de klant gebruik kunnen maken van Chinese klantenservice en het product naar een adres binnen China kunnen retourneren. Daarnaast verifieert Alibaba aan de hand van certificaten ook de echtheid van het merk, om te voorkomen dat er shanzhai (namaak) artikelen worden verkocht.
Naast verzending van bestellingen uit het land van herkomst bestaat er voor de merken ook de mogelijkheid om ze te versturen vanuit opslagplaatsen in vrijhandelzones in Shanghai, Ningbo, Hangzhou, Zhengzhou en Guangzhou. Dit verkort de levertijden en verlaagt de logistieke kosten per zending. Bovendien is het belastingtarief bij aankopen uit deze zones 10% in plaats van de normale importtarieven van ongeveer 30-40%. Op Tmall Global kan de consument bovendien gebruik maken van het vertrouwde betalingssysteem Alipay in plaats van lastige buitenlandse betaalwijzen.
Volgens Alibaba zijn er al zo’n 5.400 merken en 650 handelaren actief op Tmall Global en is er een wachtrij van 1.000 merken. Niet al deze virtuele winkels zijn succesvol; slechts 30 winkels hebben momenteel een omzet van meer dan 10 miljoen RMB. Alibaba claimt ook trots dat de verkopen op Tmall Global vertienvoudigd zijn sinds de start. Zonder absolute cijfers betekent een dergelijke stelling natuurlijk niet veel.
Teleurstellingen en succesverhalen over Tmall Global wisselen elkaar inmiddels af. Het meest gehoorde bericht in de afgelopen maanden betreft het Amerikaanse Costco dat net voor Singles Day een Tmall Global-shop lanceerde en tijdens die dag voor $3,55 miljoen aan producten (vooral nootjes) verkocht. Ook Nature’s Bounty, een bedrijf in voedingssupplementen, vond in Tmall Global een makkelijke route naar de Chinese consument en is in vier maanden de mijlpaal van een miljoen dollar aan verkopen inmiddels gepasseerd.
Een verschil met minder succesvolle partijen is dat Costco en Nature’s Bounty beiden al naamsbekendheid genoten in China. Ook op Tmall Global geldt immers de aloude marketingwet dat je eerst naamsbekendheid en vertrouwen moet winnen voor men van je wil kopen. Een groot nadeel van Tmall Global is daarbij dat de Chinese overheid de mogelijkheden om in China te adverteren ernstig beperkt voor bedrijven zonder juridische entiteit. Hoewel Alibaba andere marketingacties aanbiedt aan handelaren is het bijvoorbeeld niet toegestaan om te adverteren binnen de zoekmachines op haar platforms, waar 60-70% van de aankopen begint.
Verse producten
Het importeren van etenswaren wordt de laatste tijd steeds populairder in China. Dankzij voedselschandalen worden veel Chinese etenswaren niet vertrouwd en uit onderzoek van de China Market Research Group is gebleken dat Chinezen die het zich kunnen veroorloven bereid zijn 30 tot 40% meer te betalen voor geïmporteerde etenswaren.
Alibaba heeft het afgelopen jaar diverse promotiefilmpjes gemaakt waarin ze laat zien hoe verse en diepgevroren etenswaren binnen enkele dagen uit Nieuw Zeeland, Australië en de Verenigde Staten worden geïmporteerd en bij de consument worden afgeleverd. Alibaba opende recentelijk een speciaal e-commercekanaal voor Australië op Taobao, waar veilige hoogwaardige tuinbouwproducten direct “down under” gekocht kunnen worden.
JD (Jingdong), na Alibaba het grootste e-commercebedrijf in China, volgt dit voorbeeld en wil het voor de Chinese consument makkelijk maken om verse producten uit landen als de Verenigde Staten, Australië, Canada, Chili, Frankrijk en Nieuw-Zeeland aan te schaffen op haar platform.
ePass
Alibaba doet echter meer om het kopen van buitenlandse producten gemakkelijker te maken. Voor de beursgang van Alibaba beschreef ik hoe Jack Ma’s bedrijf geïnvesteerd heeft in Amerikaanse e-tailers als Shoprunner en 1dibs om kopen in de Verenigde Staten makkelijk te maken voor Chinezen. Ook introduceerde Alibaba in oktober 2014 het nieuwe ePass- systeem. ePass stelt westerse bedrijven in staat om Alipay te integreren in hun websites, waardoor de Chinese klant eenvoudiger kan betalen met een vertrouwd systeem in plaats van Paypal en buitenlandse credit cards. Dit verlaagt de drempel om bij buitenlandse websites te kopen aanzienlijk. Daarnaast verzorgt ePass de logistiek van de bestellingen via een Alipaylocatie naar de consument in China. Amerikaanse retailers als Macy’s, Neiman Marcus, Saks Fifth Avenue en Bloomingdale zijn inmiddels in zee gegaan met Alibaba.
Een toevoeging die ik ontving van Fabian Nijlant:
“Las net je artikel op China2025. Duidelijk verhaal over Tmall Global. Slechts een opmerking. Belasting tarief is niet altijd 10%. Personal import tax ligt tussen de 10% en 50% afhankelijk van het type product. Babymelk is 10%, design lampen is bijv. 20% en cosmetic is bijv. 50%”
Ed