Hier in Chengdu zijn de duizenden typerende groene taxi’s niet uit het straatbeeld weg te denken. Wie als buitenlander op het vliegveld aankomt, zal hoogstwaarschijnlijk in een van de groene Volkswagens stappen, en voor zo ongeveer tien euro naar een van de vele hotels en hostels ergens in de binnenste ringwegen van Chengdu rijden. Terwijl je als reiziger uit het raam kijkt en voor het eerst de nabije omgeving in je opneemt, is bijna iedereen die hier aankomt zich in het begin echter niet bewust van de andere mogelijkheid om van A naar B te komen – – één die goedkoper, beter voor het milieu, en over het algemeen prettiger is.

Uber China

Uber is een mobiele applicatie die particuliere bestuurders van auto’s in staat stelt om commerciële diensten te verlenen aan passagiers. In tegensteling tot taxi’s, die in dienst rijden van een enkele aanbieder, geeft Uber chauffeurs de mogelijkheid om verreweg het grootste deel van de opbrengsten voor zichzelf te houden. Daartegenover staat, dat voor passagiers de ritten bijna twee keer zo goedkoop zijn als in een reguliere taxi, en dat de auto’s van de gemiddelde Uber chauffeurs een stuk comfortabeler en luxueuzer zijn dan de knip-en-plak taxi modellen (met name die in China).

Vorig jaar koos Uber de stad Chengdu uit om een nieuwe feature uit te brengen die het mogelijk maakt om ritten te delen met andere passagiers die naar dezelfde locatie gaan. Chengdu lijkt voor deze applicatie een vrij logische keuze. Deze stad heeft het hoogste gemiddelde aan ritten per dag voor Uber, mogelijk gemaakt door zo een 20,000 particuliere chauffeurs. Onder al deze passagiers, zijn ongetwijfeld meerdere personen die elke dag dezelfde route naar werk af leggen (of vanaf het vliegveld komen), en graag de rit met anderen kunnen delen.

Het is een slimme, door technologische ontwikkelingen gestimuleerde, oplossing voor Chengdu’s congestieproblemen. De stad heeft onderhand meer dan 14 miljoen inwoners, maar het metrostelsel is nog in ontwikkeling. De ringwegen en vele ‘fly-overs’ maken het echter vrij simpel om per auto naar locaties door de hele stad te komen, onder de voorwaarde dat het verkeer niet te veel hinder oplevert. Het delen van ritten draagt sterk bij aan de vermindering van het totaal aantal auto’s in de stad, waardoor de vele wegen nog beter tot hun recht komen.

Airbnb

Een ander platform dat zich richt op het delen van eigendommen, en waarmee de buitenlandse reiziger naar Chengdu misschien wel al mee in aanraking is gekomen, is Airbnb. Het korte-termijn onderverhuren van appartementen is ook hier steeds populairder aan het worden. Het vereist niet meer dan een paar minuten Internet surfwerk, om een appartement te vinden dat bijna volledig kan aansluiten op ieders persoonlijke voorkeur. Van luxueuze penthouses in downtown Chengdu, tot guesthouses dichtbij een van de meest buitengelegen metrostations.

Opnieuw een slimme oplossing voor een probleem dat is ontstaan vanuit Chengdu (en China) haar razendsnelle ontwikkeling. Door het grote aantal mensen in de stad, en het rap toenemende aantal compounds en andere vastgoed locaties, zijn er continue leegstaande appartementen waarvoor met name verhuur van korte duur erg aantrekkelijk is. Een platform, zoals Airbnb, dat de eigenaren van zulke leegstaande locaties in staat stelt om het per nacht voor een aantrekkelijke prijs te verhuren, vormt een link tussen vragers naar en aanbieders van accommodaties die voorheen niet zonder tussenpartij met elkaar in aanraking konden komen.

Chinese Uitdagers

Ondanks deze mogelijkheden voor Uber en Airbnb om zich in Chengdu en China als in geen andere locatie te ontwikkelen, gaat dit niet zonder slag of stoot. Sterker nog, beide bedrijven hebben het zwaar te kampen met andere Chinese bedrijven die een soortgelijk business model hanteren. Zo zwaar, dat Uber ondertussen een deal heeft gesloten met Didi Kuaidi, om al haar assets in China te verkopen voor 7 miljard euro en zo een 20% aan aandelen in Didi. Waar vele zeggen dat Uber de strijd verloren heeft in China, kan men anderzijds ook redeneren dat dit wellicht de manier is voor buitenlandse (tech) bedrijven om te ‘winnen’ in China. Twee miljard verliezen en vervolgens overgenomen worden voor 7 miljard plus 20% in het nieuwe moederbedrijf is verre van verliezen natuurlijk.

Het was waarschijnlijk ook onvermijdelijk dat Uber vroeg of laat zou moeten toegeven aan haar Chinese uitdager. Didi concurreerde met Uber om de vraag naar goedkope particuliere vervoerders, en ondanks dat Uber goedkoper was voor korte-afstand ritjes, beheert Didi naar eigen zeggen ongeveer tachtig procent van het marktaandeel. Bovendien waren de twee bedrijven in Chengdu in een subsidie-oorlog verwikkeld geraakt. Bovenop de ritprijs die chauffeurs van hun passagiers ontvangen, bieden Uber en Didi beiden nog een subsidie aan de bestuurder. Het gevolg was dat beide bedrijven momenteel in Chengdu nog geen winst hebben gemaakt. Voor nu is prioriteit nummer één het uitschakelen van de concurrentie, en het behalen van een zo een groot mogelijk marktaandeel. Het is gebleken dat dit voor Didi, mede door haar enorm grote ‘war chest’, beter te realiseren was dan voor Uber.

Een andere verklaring voor Didi’s succes ten koste van dat van Uber, is dat het Chinese bedrijf van begin af aan al veel aandacht hechtte aan de behoeftes van haar bestuurders. Om extra bestuurders aan te trekken, en tevreden te houden, bood het bedrijf beroepschauffeurs bijvoorbeeld de mogelijkheid om gratis gebruik te maken van haar diensten. Het gevolg is dat Didi’s service aantrekkelijker werd dan die van Uber, omdat het grotere aantal chauffeurs inhoudt dat passagiers sneller worden opgepikt.

De uitdager van Airbnb, het Chinese Tujia, doet ook aanzienlijk betere zaken in Chengdu. Verreweg de meeste korte termijn boekingen van appartementen en andere vastgoed locaties vinden plaats via Tujia. Deels zal dit zeker zijn omdat Tujia’s voertaal in het Chinees is, maar het heeft ook te maken met de meer gespecialiseerde dienstverlening van Tujia. In haar focus op de Chinese markt, Tujia biedt voor een aantal accommodaties namelijk ook diensten aan variërend van bedienende butlers tot afval ophaaldiensten.

Wat voor eigendommen en diensten, onder de invloed van technologische ontwikkelingen, in de toekomst ook gedeeld gaan worden staat nog open. Zo zijn er bijvoorbeeld platformen aan het ontstaan voor het delen van kantoorruimtes en maaltijden.

Één ding waar ik wel zeker van ben, is dat Chengdu en China in het algemeen, voor al dit soort deelplatformen een zeer (misschien wel de meest) aantrekkelijke markt is.

De deeleconomie is de toekomst, en Chinezen schuwen zich niet om deze te omarmen.