Het familieverhaal achter een Chinese toko

Elke immigrant heeft zijn eigen bijzondere verhaal, maar zelden is dat zo uitgebreid en boeiend opgetekend als dat van Dun Yong Sau, die in 1912 zijn dorp in het zuiden van China verlaat op zoek naar een beter bestaan.

Dat zijn verhaal en dat van zijn familie is opgetekend is te danken aan Karina Meeuwse. In het boek “Lang Leven. Het familieverhaal achter een Chinese toko” schetst zij nauwgezet het levensverhaal van Dun Yong Sau, dat van zijn Nederlandse vrouw Stientje, dat van hun kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden.

Lijntjes vanuit heel Azië

Haar betrokkenheid bij de Chinese gemeenschap in Nederland in het algemeen en de familie Dun in het bijzonder begint in 1996. Naar aanleiding van honderd jaar Chinese gemeenschap in Nederland maakt zij een filmdocumentaire en schrijft het boek Oostenwind. De toko van de familie Dun – Toko Dun Yong – krijgt daarin een hoofdrol. Jaren later besluit zij zich te verdiepen in de mensen achter de toko, waarvan dit boek het resultaat is.

Het boek gaat niet alleen over de familie Dun en hun toko. In deze Chinees-Nederlandse familie komen namelijk lijntjes vanuit heel Azië bij elkaar. De gebeurtenissen leiden de lezer van Amsterdam, naar Shanghai, Kanton, Hongkong, Indonesië en weer terug. De verhalen buitelen over elkaar heen, niet alleen die van de familie Dun, maar ook die van allerlei andere mensen die hun pad kruisen of waar zij mee verbonden zijn.

Het is intrigerend om te lezen hoe de beslissing van een moedige jongen uit het zuiden van China honderd jaar later heeft geleid tot een wereldwijd opererend handelshuis. Ook interessant is de beschrijving van de familiegeschiedenis en die van de vele banden die er altijd blijven met China en Hongkong. Tegelijkertijd geeft het boek ook een boeiende beschrijving van het ontstaan en de ontwikkeling van de Chinese gemeenschap in Nederland.

Een feest om te lezen

Meeuwse heeft het onderwerp diepgravend onderzocht en daarbij schrijft ze ook nog eens beeldend en sfeervol. Tijdens het lezen had ik regelmatig het gevoel dat de verhalen zich voor mijn ogen ontrolden als de scenes van een film. Zo krijg je al lezend een goed beeld van het ontstaan van de Chinese gemeenschap in Nederland, een wereld die er om bekend staat zeer gesloten te zijn en waar de meeste Nederlanders maar weinig van weten.

Soms duizelde het mij wel een beetje van alle familienamen en connecties, en op het eind – wanneer we bij de derde generatie Dun zijn aangekomen en de keuzes waar de familie voor staat bij het voortzetten van het familiebedrijf – gaat de vaart een beetje uit het verhaal. Maar dat neemt niet weg dat ik dit boek absoluut een feest vond om te lezen.