Zondagsmis in de ‘family church’
Han Yushu (1992) is een jonge Chinese die één ding zeker weet: binnen de harde Chinese maatschappij gaat ze haar eigen weg en overwint ze langzaam haar angsten, samen met God. “Mijn connectie met God voel ik van binnenuit. Hij is almachtig en ik ben weliswaar klein, maar voel de Heilige Geest overal.”
Toen Yushu op de middelbare school zat bekeerde haar moeder zich tot het protestantisme. Daar wilde Yushu in eerste instantie niets van weten. “Ik ben opgevoed in een bekrompen samenleving en stond niet open voor nieuwe ideeën. Ik vond het maar niets dat mijn moeder fanatiek naar de kerk ging, en negeerde het als ze me erbij probeerde te betrekken.” Dat veranderde toen Yushu op haar 19e naar de universiteit ging. Ze maakte nieuwe vrienden, waarvan een aantal ook christelijk was. “Eén van mijn studievriendinnen nodigde me uit voor een Bijbelstudiegroep. Ik was alleen in Beijing en dacht: waarom ook niet. Daarna nam ze me mee naar een family church (een onofficiële kerk, niet goedgekeurd door de Communistische Partij – red.) en zo is God tot mij gekomen. Achteraf bekende mijn moeder dat zij in de jaren dat ik mezelf van de kerk afkeerde, altijd is blijven bidden dat ook ik God zou vinden.”
Yushu heeft zich in het tweede jaar van de universiteit laten dopen, in de kerk van haar moeder in haar geboortestad. “Geloven is niet makkelijk. Dopen is slechts een begin, ik moet nog veel leren”, zegt ze daarover. “Op het moment van mijn doop ben ik herboren, ik moet nu groeien en mijn weg vinden. Dat betekent dat ik uit mijn comfort zone moet komen, wat ik moeilijk vindt omdat ik niet iemand ben die graag risico’s neemt.” Ze gelooft dat kansen tot haar komen in de vorm van angsten, waardoor ze soms moeilijk te begrijpen zijn.
Carrière versus identiteit
Han Yushu
Lang was het Yushu’s droom om voor het Chinese ministerie van buitenlandse zaken te werken. Ze besefte zich echter vanaf het begin dat haar geloof een belemmering zou kunnen zijn. “Op het formulier dat mijn politieke loyaliteit moest testen vulde ik aanvankelijk bij geloof ‘geen’ in. Deze heb ik uiteindelijk niet in hoeven leveren, maar ik voelde mezelf er slecht over. Ik wil mezelf niet excuseren, maar in China heeft een partijlidmaatschap veel voordelen. De partij is almachtig, daarbinnen is geen plaats voor het christendom. Dit vormt een groot dilemma voor jonge christenen die een carrière binnen de overheid ambiëren: hoe eerlijk kun je zijn over je geloof?” Naar eigen zeggen was dit een grote last voor Yushu, en was ze continu bang. “Ik bad hard dat ik toegelaten zou worden, maar voelde ook steeds sterker dat ik voor mijn geloof uit wilde komen. Ik was gekooid door de politieke omgeving waarin ik mezelf begaf.”
Een paar weken geleden was het eerste examen en Yushu is er op vier punten na voor gezakt. Daar was ze aanvankelijk erg verdrietig over, maar al snel voelde het als een bevrijding: “Ik hoefde mezelf niet meer anders voor te doen”, zegt ze. “Nu begrijp ik dat die angst Gods manier was om mij te laten voelen dat hij niet blij was dat ik te trots was om mijn ware geloof te tonen. Ik bid veel, en merk dat God niet wil dat ik binnen de overheid ga werken. Hij beschermt mij, en op dit moment is mijn geloof nog niet sterk genoeg om in zo’n anti-christelijke omgeving te overleven. Daar zouden teveel verleidingen zijn en daarvoor ben ik nog niet klaar.”
Christelijk in China
Over hoe het is om als christen in een totalitair land als China te leven zegt Yushu: “Ik zal niet uit mezelf zeggen dat ik christelijk ben, omdat ik niet weet hoe mensen daarop reageren. Maar ik zal Jezus nooit verloochenen. Chinezen kunnen erg tolerant zijn en begrijpen dat het goed is om kracht uit de Bijbel te halen. Sommige mensen zijn echter duidelijk tegen het christendom. Zo nodigde ik eens klasgenootjes uit voor een kerstfeest, maar slechts een paar kwamen opdagen en een jongen dreigde het tegen de politie te zeggen. De houding van veel Chinezen is: geloven doe je maar in je eigen tijd, daar moet je anderen niet mee lastig vallen. Veel mensen denken ook dat iemand zich pas bekeert als er iets ergs in zijn leven is gebeurd, of om over een verslaving heen te komen of iets dergelijks.”
“Jezus houdt van ons”
Ze vertelt over de keren dat haar kerk bijeenkomsten organiseerde waarbij meer dan honderd aanwezigen werden verwacht. In die gevallen komt de politie langs, en wil de identiteitsgegevens van alle deelnemers zien. “Ze willen zeker weten dat we geen anti-overheidspropaganda verkondigen, ook als duidelijk is dat we alleen een zomerkamp of een bijeenkomst over huwelijksproblemen organiseren”, zegt Yushu. Christelijke websites moeten worden goedgekeurd voordat ze kunnen worden gepubliceerd, maar voor al deze censuur heeft ze een verklaring. “Jezus werd onderdrukt door de Romeinen maar vroeg zijn volgelingen om de overheid te blijven respecteren. Dat doen wij ook. Ik blijf bidden dat de situatie voor gelovigen in China zal verbeteren, maar denk dat het nog honderden jaren zal duren voordat het zover is. Dingen kosten tijd. De Bijbel zegt ook dat zaad moet groeien voordat je ervan kunt oogsten.”
“Dat het in China moeilijk is om te geloven geef ik toe, maar juist omdat onze samenleving zo hard is, houdt God van het Chinese volk”, vervolgt ze. “Mensen in het westen leiden een gemakkelijk leven en vinden geen uitdagingen meer, waardoor het makkelijk is om God te vergeten. Het leven in China is nog wel één grote uitdaging, en daar ben ik dankbaar voor. Alleen zo kan ik blijven groeien in mijn geloof.” Yushu zegt steeds duidelijker te voelen dat God een internationale toekomst voor haar ziet. “Ik wil reizen en mensen van over de hele wereld ontmoeten”, vervolgt ze. “Ik wil van hen leren, en hen inspireren met mijn geloof.”
Han Yushu wilde uitdrukkelijk met naam en foto genoemd worden in dit artikel, omdat ze zich niet belemmerd wil voelen in haar geloof en de wereld wil laten zien hoe het leven in China is voor jonge christenen.
Sinds het einde van de culturele revolutie groeit het christendom in China explosief. Omdat de Chinese overheid het aantal gelovigen in haar statistieken naar beneden bijstelt en de kerk het juist hoger inschat, is het moeilijk om een goede benadering van het aantal christenen in China te geven. De cijfers lopen nogal uiteen: volgens recente schattingen zijn er in China momenteel tussen de 23 en 58 miljoen protestanten en circa 9 miljoen katholieken. Het aantal bekeerlingen neemt gestaag toe en de verwachting is dat China in 2030 een van de grootste christelijke gemeenschappen ter wereld zal herbergen, naast Mexico, de V.S. en Brazilië.
Trackbacks / Pingbacks