Impressie van de cover en binnenkant van ‘Real Dreams’
“China zit tjokvol – in de westerse optiek – met de meest vreemde ongerijmdheden, en tot deze zijn gezien, meegemaakt en, om maar zo te zeggen, verwerkt, is het vrijwel onmogelijk tot enig helder beeld te komen van een land vol schoonheid en belang voor iedere intelligente waarnemer…” – J.R. Chitty, Things Seen in China, 1909
Deze zin uit een lang vergeten boekje bleef me sterk bij tijdens het doorbladeren van mijn archief, dat ik de afgelopen zes jaar als fotograaf voor onder andere De Volkskrant in China heb opgebouwd. Aan die westerse blik vol ‘vreemde ongerijmdheden’ van meer dan een eeuw geleden is namelijk weinig veranderd. Zeker voor een fotojournalist nu is het lastig om niet aangetrokken te worden door tal van clichématigheden. Van robotbarman, huisdierdroger of buitenaardse whiskeyverkopers; het zijn allemaal zeer fotogenieke onderwerpen om de camera op te richten en in mijn fotografie maak ik daar veel gebruik van. In mijn nieuwe fotoboek ‘Real Dreams’ doe ik een poging om aan de hand van deze absurde façade een inkijkje te geven in de Chinese maatschappij van nu.
In 75 beelden geeft het boek een humoristische en bevlogen reflectie op het land. Terugkerende thema’s in het werk zijn de gretige omarming van technologie, het veranderende politieke klimaat en de maakbaarheid van de fotojournalistiek in de afgelopen zes jaar. De serie zal vanaf 3 april 2021 (onder voorbehoud) voor het eerst te zien zijn in Museum Hilversum samen met het werk van fotografen Xu Xiaoxiao en Ruben Terlou.
Op dit moment loopt er een crowdfunding campagne op Voordekunst. Help het boek mede mogelijk te maken door alvast een exemplaar te bestellen of kijk naar één van de andere tegenprestaties.
Hierbij alvast een tipje van de sluier met 8 beelden die in het boek te zien zullen zijn.
1 Changsha, 2016
Het beeld van een jonge Mao Zedong, dat pas tien jaar geleden werd gebouwd, staat op Orange eiland in Changsha, een metropool niet ver van zijn geboorteplaats Shaoshan in de provincie Hunan. Het monument is 32 meter hoog en stelt de voorzitter voor als een man in de volle bloei van zijn jeugd. Met ‘steenhaar’ dat eruitziet alsof het in de wind speelt, is de buste gebaseerd op Mao’s uiterlijk rond 1925.
2 Beijing, 2020
De jeugd van Beijing Guo’an traint voor het eerst sinds vier maanden na de uitbraak van corona weer samen in de buitenlucht. De spelers van onder 15 jaar houden zonder morren hun mondkapjes de hele training van anderhalf uur netjes op. De afgelopen 10 jaar doet China er alles aan om het voetbal te stimuleren. Tot nu toe heeft zich dat nog niet vertaald in internationaal succes.
3 Hangzhou, 2019
In het Flyzoo Hotel cafe van het grootste internetbedrijf Alibaba is de barman vervangen door een hydraulische robotarm die slingerend en zwaaiend cocktails bereidt. Hij kan elk drankje tot op de millimeter afmeten, kent vijf shake- en stirtechnieken, en kan op termijn goedkoper dan zijn menselijke collega.
4 Beijing, 2017
Een zeer efficiënte journalist voor de Grote Hal van het Volk tijdens het jaarlijkse Nationale Volkscongres. Een jaar eerder werd er een selfiesticksverbod ingesteld, maar dat verbod is teruggedraaid en dus zijn ze er weer, in alle vormen en maten.
5 Chengdu, 2016
In discotheek NASA weven obers met lichtgevende blauwe shotjes zich een baan door de bezoekers. De club biedt een podium aan de lokale Chinese rapscene met bands als High Brothers en CD Rev (Chengdu Revolution) die met hevige nationalistische teksten dagelijks meer volgers krijgt.
6 Wuxian, 2015
Laf wegrennen, in de borst worden geschoten en dan lomp neerploffen, zo sneuvelt acteur Yang Lei gemiddeld duizend keer per jaar als Japanse duivel. Hij is al vier jaar in dienst van het Verzetscultuurpark in Wuxian. Dit park dankt zijn bestaansrecht aan een slag uit de Tweede Wereldoorlog, toen de Japanse legers hier een bloedbad aanrichtten onder de bevolking en communistische ondergrondse.
7 Yiwu, 2020
Man zit klaar om onder grote belangstelling zijn haar te verven op straat in de wijk Beixiazhu waar een complete winkelbuurt voor livestreamers verkopers uit de grond is gestampt. Door met zijn allen tegelijkertijd te filmen, lijkt het alsof dit een heel populair product is en wordt het misschien een hit.
8 Taibai, 2017
Tot 2013 kende China een strenge eenkindpolitiek. De voormalige ambtenaren gezinsplanning zijn nu ironisch genoeg een overheidshulp bij de opvoeding. Op het platteland proberen ze het vertrouwen te winnen van (groot)ouders met speelgoed en huisbezoeken. In het dorp Taibai speelt slechts één peuter in het nieuwe opvoedingscentrum: de dochter van de beheerder.
Klik op de afbeeldingen voor een grotere versie.
